Dit jaar hebben de drie locals van Hongarije (AEGEE-Budapest, Debrecen en Pécs) zich samengevoegd voor een SU die de meerdere kanten van dit bijzondere land heel goed hebben weten laten zien. Al voor mijn sollicitatie oogde Hongarije mij als een vrij speciaal land. Een land met veel historie, wat zeer goed te zien is aan de vele standbeelden, kerken en tradities die men tegenkomt in de steden. Er is aan de taal geen touw vast te knopen. Als taalkundige is het voor mij dan ook zeer fascinerend dat er linguïstisch gezien een eiland zich midden in Europa bevindt, zonder enige nabije zustertalen.
Als een wat onervaren reiziger die niet oostelijker is gekomen dan Berlijn en Gdansk voelde dit voor mij als een zeer exotisch avontuur, wat me des te meer aantrok tot zo’n speciaal land. De kennis van menig Nederlander zal bij Hongarije waarschijnlijk niet verder komen dan Goulash, Palinka, Boedapest, Sziget festival en snikhete zomers waarbij de nek en neus al binnen drie uur een rood kleurtje krijgen. Hoe veel meer dit land te bieden heeft, is echter veel duidelijker te zien na er twee volle weken geweest te zijn.
Dit was een klassieke Travel SU. Daar kwam dus ook heel veel lopen, landschappen ontdekken en cultuur snuiven bij kijken. De eerste vier dagen bracht men door in het Oost-Hongaarse stadje Debrecen, na Boedapest de grootste stad van het land. Vervolgens verbleven we vier á vijf dagen in de hoofdstad. Daarna overnachten we twee dagen aan het prachtige Balatonmeer met als eindpunt ten zuiden naar Pécs, waar we de laatste vier dagen zouden doorbrengen.
Hoe graag ik ook uitgebreid over de hele SU wil vertellen, hou ik het op de hoogtepunten: De European Night vond al redelijk vroeg op de derde avond plaats, maar voelde als een goede ijsbreker onder de participants maar ook de organisers. De Hongaren hadden Palinka met verschillende fruitsmaakjes meegenomen, maar de andere landen waren sowieso ook niet teleurstellend, met welbekende dranken als wodka, raki, wijn en natuurlijk sangria van de Spanjaarden!
De city tour van Boedapest was mijns inziens adembenemend. Van de machtige Donau tot de oneindige monumenten en gebouwen kan ik iedereen aanraden deze stad te bezoeken. De stad schreeuwt geschiedenis, overal waar je komt. Over het nachtleven van de stad hoef ik waarschijnlijk weinig te zeggen, maar de mogelijkheden zijn oneindig.
Tijdens een hittegolf van veertig graden liepen we moeizaam door de wijngaarden buiten Pécs, onderweg naar een huisje in the middle of nowhere waar we uiteindelijk de langverwachte wijnproeverij zouden hebben. Veel wijn werd gedronken, veel liedjes werden gezongen en voor de echte diehards gingen we nog uit in de enige (maar wel leuke) club in Pécs.
Er werd ook een middag besteed aan het ontdekken van de beroemde Hongaarse badhuizen om het oneindige lopen in de hitte af te wisselen met heerlijke zwavelbaden en zwempret. Voor bewoners van een land dat niet aan de zee grenst weten de Hongaren uitstekend met water om te gaan!
Andere note-worthy evenementen waren de Crazy-88-achtige opdrachten die we in elke stad moesten doen, het bezichtigen van de Pécs TV toren, het bezoek aan een boerderij buiten Debrecen waar unieke Hongaarse dieren te aanschouwen waren en natuurlijk de feestjes die elke avond plaatsvonden. Voor de alcohol liefhebbers ben je zeker weinig kwijt aan een avondje Hongarije, mits je niet met de duurste fles champagne begint (;
De organisers hadden als doel alle kanten van Hongarije te laten zien en ik kan met zekerheid zeggen dat ze hier volop in geslaagd zijn! Ik kan elke AEGEE’er een reis naar dit prachtland aanbevelen, of je nou voor het cultuur snuiven of de drankjes komt, of beide. Voor iedereen is er wat en als je er maar het beste van maakt, kun je terugdenken aan een heerlijke vakantie.
