Disaster cave: floods and fires

Student housing comes in many forms. The most common arrangement seems to be a room in a house with several other students. However, you may also have the (mis)fortune of ending up in a large student flat.

Studentenhuisvesting bestaat in vele vormen. De meest voorkomende schijnt een kamer te zijn in een huis met een paar andere studenten. Je kan echter ook het (on)geluk hebben om in een grote studentenflat terecht te komen.

The main difference between a flat and a normal room is in interaction with neighbours and housemates. I don’t have just a few housemates: on my floor, there are 26 rooms. That is just the number of rooms though, I am not entirely sure how many neighbours I have. I’m not sure if I’ve ever seen some of the people who, I am told, live here, while it sometimes seems like I see new faces every day. That’s all right though, with so many people you don’t have to socialise with everyone, but you do have a good chance of living with a few really lovely people.

Het grootste verschil tussen een studentenflat en een gewone kamer zit in de omgang met huisgenoten. Ik heb niet maar een paar huisgenoten, op mijn verdieping zijn er 26 kamers. Maar dat is alleen het aantal kamers, want ik weet namelijk niet helemaal zeker hoeveel mensen er nou echt wonen. Ik weet bijvoorbeeld niet of er nog misschien mensen zijn die hier wonen maar die ik nog nooit heb gezien. En soms lijk ik elke dag onbekende gezichten te zien. Dat maakt allemaal niet zo heel veel uit, want met zoveel bewoners hoef je niet per se met iedereen om te gaan. Toch heb je wel een grotere kans om in ieder geval met een paar heel leuke mensen te wonen.

With so many inhabitants life never gets boring: in the best and the worst possible ways. Parties and dinners, raids and fistfights, floods and fires: I’ve seen it all. Although… In the first weekend that I lived in the flat there was a fistfight in the middle of the night, right outside my door. I slept right through it though, so I only found out afterward.

Met zo veel bewoners is het leven zeker niet saai – in zowel positieve als negatieve zin. Feestjes en etentjes, rooftochten en knokpartijen, brand en overstroming: ik heb het allemaal meegemaakt. Nou ja, meegemaakt… In het eerste weekend dat ik in de flat woonde was er midden in de nacht een knokpartij vlak naast mijn kamer. Gelukkig sliep ik er doorheen en kwam ik er pas de volgende ochtend achter.

The entire flat also hosts a big – as in REALLY BIG- party sometimes. There are rumours that the inhabitants of one floor used one of these parties as a cover to raid the fridge of another floor. Apparently they didn’t find much beer, however, so they took frozen pizzas instead. Nabbing someone’s beer is all good and well, but stealing pizzas is going too far. Who would do such a thing?

Soms zijn er ook heel grote flatfeesten. Er gaan geruchten dat de bewoners van een verdieping zo’n feest als dekking hebben gebruikt om de koelkast van een andere verdieping te beroven. Ze schijnen alleen niet veel bier te hebben aangetroffen, dus ze hebben maar diepvriespizza’s meegenomen. Bier jatten kan nog wel, maar pizza’s stelen gaat echt te ver!

There are several ovens, but they just don’t all work. It took me a few weeks to find someone who could tell me that we do, in fact, have a working oven. One of the ovens is from the 70s, judging by the colour, and was recently declared unsafe. Even the one that does work is a modern luxury device where you have to light a gas flame in the bottom. Possible carbon monoxide risk. Make sure all the mice have left the oven before you light it, though. One morning, I followed the smell of smoke into a kitchen where I found a pitch black pizza in the oven, which was still on.

Er zijn een paar ovens, maar ze werken alleen niet allemaal. Het duurde een paar weken voordat ik iemand vond die mij kon vertellen dat wij inderdaad wel een werkende oven hebben. Een van onze ovens is, gezien de kleur , uit de jaren zeventig. En is pas onveilig verklaard. Zelfs de ene oven die wel werkt is een modern luxemodel waar je onderin een gasvlam moet aansteken. Mogelijk koolmonoxiderisico. Zorg alleen wel dat je eerst de muizen uit de oven hebt verjaagd. Een ochtend volgde ik een rooklucht een keuken in, waar ik een gitzwarte pizza aantrof in een nog brandende oven.

Now that we’re looking at the kitchens, there is a lot to say about them, though actually it can be condensed to one word: mess. The stacks of dirty dishes that don’t seem to belong to anyone are mysterious, though. I get that people are too lazy to wash them and clear them up, but what I don’t understand is that no one claimed anything when they were threatened with being thrown away. All right, maybe it was all left over from previous inhabitants. But after those stacks were thrown away, they reappeared within two weeks! Where do they come from? Who owns them? Why does nobody care if it all gets thrown away?

Nu we toch in de keukens bezig zijn: er valt veel over te zeggen, maar eigenlijk kan het in één woord worden samengevat: troep. Ik verwonder mij wel over de stapels smerige pannen en dergelijke die van niemand lijken te zijn. Ik snap best dat mensen te lui zijn om ze af te wassen en op te ruimen, maar wat ik niet begrijp is dat niemand iets claimde toen er werd gedreigd de stapels weg te gooien. Nou ja, goed, misschien waren ze van eerdere bewoners achtergebleven. Maar nadat de stapels weg waren gegooid, verschenen ze weer binnen twee weken! Waar komt dat allemaal vandaan? Van wie is al dat spul? Waarom maakt het niemand wat uit als het wordt weggegooid?

So I may have made it all sound scary and disgusting – well, it is true – but it’s perfectly possible to live in such a flat. I have survived this place for half a year (now I’m immune to everything), and many people have lived here for years. So maybe it’s a bit of a disaster cave, but there is nothing I am happier to see when I’m back in Groningen on a Sunday evening than my flat. Despite its (many) shortcomings, this place is home.

Misschien klinkt het nu allemaal eng en smerig – nou ja, dat klopt wel – maar het is prima mogelijk om in zo’n flat te leven. Ik heb deze plek al een half jaar overleefd (ik heb nu weerstand opgebouwd tegen alles), en veel bewoners wonen hier al jaren. Het mag wel een rampzalig hol zijn, maar er is niets wat ik liever zie wanneer ik op zondagavond terugkom in Groningen. Ondanks de (vele) tekortkomingen is dit voor mij een thuis.

Sponsors

Inshared
Parcel Pro
Sliponline
Baktotaal
Ledlampen kopen
Rotim.nl Verpakkingen
Shops United
Stellingstunt
Online marketing bureau Traffic Today
Verzekering.nl