Woensdag: borrel AEGEE: 1,5L
Donderdag: borrel Mattekloppers: 1,25L
Vrijdag: avondje met vrienden: 1,66L
Zaterdag: afscheidsfeestje: 2,5L
Het studentenleven is onlosmakelijk verbonden met het nuttigen van bier. De sterkste verhalen spelen zich af rond 3 uur ‘s nachts als men flink beschonken is. Constitutieborrels, waar het ontvangende bestuur ongeveer verplicht moet drinken, zijn zowel geweldige ervaringen voor sommigen en een nachtmerrie voor anderen. Vraag eens aan het bestuur wat ze er van vonden vorige week! Er zijn mensen die niet van bier houden, maar gelukkig bestaan er genoeg andere alcoholische dranken en ook dat vloeit rijkelijk bij activiteiten, borrels en feestjes. Met het nuttigen van alcohol zo ingesleten in het studentenleven, wordt er raar opgekeken als je zegt: “Nee dank je, ik drink niet.”
Het is niet zo dat ik nooit bier drink. Op gelegenheden drink ik het namelijk bijna altijd. Echter besloot ik eerder dit jaar eens een maand lang zonder alcohol door te brengen. Het Uithoekenfeest zou het laatste moment zijn waarop ik bier dronk. Mijn redenen voor deze uitdaging liepen uiteen; ik was benieuwd naar het fysieke aspect: zou mijn conditie makkelijker te verbeteren zijn? Zou ik beter kunnen concentreren? Verder was ik benieuwd naar het sociale aspect: zijn feestjes leuk zonder alcohol? Geeft het verschil in helderheid problemen?
Bier, wijn, Jägermeister, shotjes, cocktails; ze hebben allemaal één ding gemeen: de werkzame stof die erin zit, is alcohol (eigenlijk ethanol). Alcohol valt in de categorie van psychoactieve drugs. Drugs? Ja, drugs. De correcte tekst van Lil’ Kleine moet dus eigenlijk “want ik heb drugs en drugs” zijn. Wanneer is iets dan een psychoactieve drug? Een psychoactieve drug is een chemische substantie die hersenfuncties verandert, wat resulteert in veranderingen in perceptie, stemming en bewustzijn. Jahaaa, dat is precies wat we willen! Maar goed, drank is dus drugs, maar op de een of andere manier is alles verboden, behalve alcohol. Dat is namelijk deel van onze cultuur (en bovendien is het politieke zelfmoord het te verbieden).
Stel je eens voor dat andere drugs net zo geaccepteerd zijn als alcohol is. Op een zondagmiddag zit je bij familie, want je tante is jarig. Je hebt geen cadeau gekocht – het is maar je tante – dus je doet maar alsof je moeders cadeau namens jullie allemaal is. Je tante heeft lekkere hapjes gemaakt: er is taart, er zijn worstenbroodjes en er ligt een plaat heerlijke hasjbrownies. Die ene oom van je is al flink stoned. Je hoort je nichtje van 16 haar moeder vragen of ze misschien één pilletje mag, een halfje dan? Je tante knijpt een oogje toe, het immers feest, en je nichtje gaat eens even lekker trippen. En je oma? “Ik deel wel een jointje, want ik moet nog rijden!”
Dit klinkt natuurlijk hartstikke belachelijk, een glaasje wijn kan natuurlijk niet worden vergeleken met een goede dosis van een van de bovengenoemde soorten drugs. Drugs hebben een hele slechte reputatie en in zekere mate is dat niet onterecht. Maar alcohol is ook niet zo onschuldig. Stiekem weten we het allemaal wel: hersenschade, leverschade, kans op Korsakov, kans op alcoholisme, vergrote kans op kanker en voor het ontwikkelende brein is alcohol ook niet bepaald goed. Ik spreek hier nog niet eens over alle schade die ontstaat als gevolg van personen onder invloed. Dit varieert van baldadigheid (“Heuh! Kapot bushokje!”), zinloos geweld tot verkeersdoden. Moet alcohol dan ook verboden worden? Nee, want dat werkt niet en drijft het alleen maar de ongecontroleerde illegaliteit in (net zoals de 18+ wetsverandering). Misschien moeten we wel eens gaan nadenken over het gelijk behandelen van psychoactieve middelen en ze indelen gebaseerd op de gevaren in plaats van politieke willekeur. Drugs uit de illegaliteit halen zou zomaar de veiligheid kunnen vergroten.
Terug naar mijn persoonlijke, tijdelijke drooglegging. Eén van de eerste realisaties was dat ik het had gepland tijdens de Summer University. Oeps.. Ik besloot vol te houden en heb zelfs een alcoholvrij Schierweekend doorgemaakt. Op het begin vergat ik wel een paar keer dat ik niet mocht drinken en moest ik bier op het laatste moment aan de kant schuiven. Ik vond het niet heel moeilijk. Feestjes waren eigenlijk nog steeds wel leuk en had geen moeite lekker te dansen in de Toxbar met de SU-participants. Maar op een gegeven moment word je moe, eerder dan anderen. De volgende ochtend werd ik echter beloond. Vroeg werd ik wakker en terwijl iedereen met een brak hoofd rondliep, was ik helder en actief. Toch was het op een gegeven moment wel een beetje saai, die feestjes en merkte ik dat ik ze een beetje ontliep. Mijn conditie was er niet op vooruit gegaan en ook mijn concentratie leek onveranderd. Eén ding was wel opvallend anders: mijn portomonnee bleef verrassend vol.
