Op reis in Groningen

AEGEE’ers zijn altijd op reis. Elk jaar weer naar andere locaties om daar de mensen te ontmoeten, de lokaal gestookte drank te proeven en de prachtige steden te bewonderen. Maar wij leven zelf ook in een prachtige stad. Daarom koos ieder redactielid één gebouw uit waar hij of zij lyrisch over is.

Susan: de Korenbeurs    

Je doet er misschien je dagelijkse boodschappen, maar de eerste keer dat je de Korenbeurs binnenliep moet dit imposante gebouw een indruk op je hebben gemaakt. De Rijksdienst moet dezelfde ervaring hebben gehad: de Korenbeurs staat als enige Groningse gebouw in de ‘top 100 der Nederlandse UNESCO-monumenten’ (ja, die bestaat blijkbaar).

In 1774 werd er een houten Korenbeurs gebouwd, die als zeer verrassende functie het verhandelen van graan ofwel ‘koren’ had. De graanhandel groeide in Groningen echter zodanig dat het hout in 1862 vervangen werd door steen en toen is de huidige Korenbeurs dus opgebouwd. Op een moment voldeed ook dit nieuwe gebouw niet meer en werd de graanhandel uitgebreid naar een café dat nu ‘huis de Beurs’ is. Gebruik van dit café als graanhandellocatie werd uiteindelijk toch als minder gewenst beschouwd en eind 20ste eeuw is de Korenbeurs opnieuw omgebouwd.

Het gebouw heeft een modern ontwerp met veel glas: daglicht was nodig voor de graanhandel om het graan goed te kunnen keuren. Ook figuren op het dak verwijzen naar de historische functie die de korenbeurs had: de Romeinse Goden Neptunes (zeevaart), Ceres (landbouw) en Mercurius (handel) zijn erop te ontdekken.

Vanaf de jaren ‘80 functioneerde de Korenbeurs een tijd als sporthal, als spiritueel centrum en momenteel is de Albert Heijn er gevestigd. Een supermarkt met een lange historie dus!

 

Annemijn: het Academiegebouw

Verlang jij naar jouw bul, of heb je deze inmiddels al in de wacht gesleept? Als je dit felbegeerde papiertje gaat ophalen, moet je dit hoogstwaarschijnlijk in het Academiegebouw doen.  Hoewel je het liefst snel naar binnen rent om vervolgens je rug toe te keren aan het gebouw dat studiestress symboliseert, is het eigenlijk wel de moeite om even te blijven plakken en een kijkje te nemen. Op de voorgevel van het gebouw zijn vijf mooie beelden te zien: Godin van de wetenschap Minerva in het midden, aan haar linkerhand voorstellingen van Scientia en Prudentia en aan haar rechterhand Historia en Mathematica. Ook de hal heeft een verborgen schat: zonder dat je het weet heb je waarschijnlijk honderden keren langs de grafsteen van de eerste Rector Magnificus van de RUG gelopen (Ubbo Emmius).

Mocht je ooit de kans hebben een kijkje te nemen in de aula, richt je ogen dan vooral even tot het raam boven de deur. Dit prachtige glaswerk is in 1938 geschonken door Koningin Wilhelmina die haar eredoctoraat aan de RUG ontving. En wanneer je dan toch wat deuren open trekt in het gebouw, werp dan ook een blik in de Senaatskamer. Zeker de muur is de moeite waard, aangezien deze vol hangt met historische portretten van hoogleraren. Dan is er nog de 50 meter hoge toren van het Academiegebouw: voorzien van een carillon, ooit met de gedachte om zo de eer en het aanzien van de universiteit te bevorderen. Leuk om te weten is dat het klokkenspel dat je dagelijks hoort in principe automatisch in gang wordt gezet (door middel van elektromagnetische hamers aan de buitenzijde van de klok), maar op dinsdag is het feest, want dan worden de klokken bediend door een heuse beiaardier. Zou jij het liefste de hele dag staren naar het majestueuze Academiegebouw? Dat kan! Er zijn namelijk webcambeelden te volgen via deze link… http://www.rug.nl/about-us/how-to-find-us/webcam  

 

Siebe: het Hoofdstation

Het Hoofdstation is een waar pareltje in onze Stad. We komen er allemaal regelmatig, echte reizigers – of nep-Grunnegers – die wij zijn. Tijdens zo’n bezoekje haast je je van bus naar trein, van fiets naar trein of vice versa en pik je af en toe nog een frikandelbroodje en koffie mee van de AH to Go. Tijdens deze wandeling kijk je weinig rond, en als je al rond kijkt, mis je de mooiste delen van het station: de stationshal en het vooraanzicht. De hal is gebouwd aan het einde van de 20e eeuw en gerestaureerd in 1999. Deze monumentale hal wordt echter amper gebruikt, omdat er tegenwoordig kortere routes zijn. Een grote schande.

De grootste schande bevindt zich echter vlak voor het station: het Stadsbalkon. Een mislukte skatebaanimitatie, een mislukt heuvellandschap, een mislukt stationsplein; er zijn vele meningen over, maar eigenlijk is iedereen het over één ding eens: het is misluk. Niet alleen is het lelijk, ongebruikt en levensgevaarlijk in de winter, het belemmert ook nog eens zicht op het prachtige station. De prachtige creatie van gothische en renaissancistische stijlelementen wordt overschaduwd door, tja, een plak beton. Heeft iemand misschien contactgegevens van de Jumbo-bommenlegger?

 

Astrid: het Paviljoen, Zernikecampus

Vroeger droomde ik er van om te studeren aan de universiteit. Ik zag mezelf al lopen met een stapel boeken onder de arm, een knot en een bril, dwalend door de gangen van stokoude chique gebouwen. Het was voor mij dan ook een enorme tegenvaller toen ik ontdekte dat de studie die ik wilde gaan volgen gesitueerd is op de Zernikecampus. Hier zijn geen statige panden met afbeeldingen van goden op de gevel, maar strakke grijze blokken die meer weg hebben van fabrieken. Het is zo saai en lelijk dat je er treurig van wordt, zal ook architectenbureau PvanB gedacht hebben. Het kon wel wat kleur gebruiken.

Daarom staat er sinds 2010 midden in de vijver, voor het grootste en saaiste gebouw van de campus, een heuse caravan. Het gebouw draagt de bijnaam caravan omdat het veel weg heeft van de sleurhut van Bassie en Adriaan. Prachtig geel en rood. Dit zogenaamde paviljoen heeft de vorm van een vijfhoek en hangt boven het water. Deze vorm geeft het gebouw iets bewegelijks. Die schijnbare beweeglijkheid van het gebouw wordt versterkt door de over elkaar heen gelegde lagen in de gevel: het Moiré-effect. Het gebouw valt op door haar opvallende kleuren en prominente ligging. Ken je het gebouw desondanks niet? Dan wordt het misschien een tijd om naar de ACLO te gaan. Opweg kom je er namelijk langs. Of kijk een goed om je heen wanneer je een tentamen mag maken in de Aletta Jacobshal (mooi oranje is niet lelijk). Of het mooi is, valt over te discusiëren, maar wat kleur en vrolijkheid brengt het wel naar de campus. Van binnen is het gebouw trouwens gewoon wit. Een knaloranje bieb lijkt me ook een minder goed idee.

Willemien: het Noordelijk Scheepvaartmuseum

De meeste nieuwe studenten in Groningen leren al snel wat mooie en bijzondere gebouwen kennen. Veel van de eerder genoemde gebouwen zullen jullie dus ook al direct een beeld bij hebben, maar misschien niet bekend zijn met de geschiedenis achter het gebouw. In het geval van het noordelijk scheepvaartmuseum is dit waarschijnlijk niet het geval. Het museum staat aan de Brugstraat. Het museum is gevestigd in twee middeleeuwse gebouwen. Zo’n oud gebouw op zich is al heel bijzonder en leuk om eens naar te kijken van de buitenkant, maar de binnenkant van dit gebouw is nog indrukwekkender. In het museum zijn enkele kamertjes ingericht zoals ze ingericht zouden zijn in de tijd van de walvisvaart. En op de zolder krijg je bij het zien van de houten balken een erg authentiek gevoel. Het is natuurlijk leuk om er eens door heen te lopen, maar heb jij je altijd al eens afgevraagd hoe Groningen er in 1470 uit zag? Dan ben je bij het scheepvaartmuseum op de juiste plek! Met een leuke virtuele reconstructie van Groningen ontdek je weer nieuwe stukjes van de Groningse geschiedenis.

 

Anton: het DUO-gebouw

Een opvallend modern architectonisch hoogstandje is het te noemen. Het is het gebouw van de overheid met als inhoud de Dienst Uitvoering Onderwijs en de Belastingdienst, die menig student iedere maand blij maken (m.u.v. belastingaanslagen) en is pas geleden nog getroffen door de bliksem.

Hoewel we het vaak ‘het DUO-gebouw’ noemen of ‘het cruiseschip’, heet het kantoorgebouw eigenlijk de Kempkensberg: een heuvel die zich vroeger op dezelfde locatie bevond. Het vier jaar oude gebouw kenmerkt zich door de vloeiende lijnen en was bedoeld voor de vervanging van vier oudere (lelijke) kantoortorens. De bouwsom voor dit gevaarte bedroeg ruim 100 miljoen euro – een aardig zakcentje, maar dan heb je ook wat. Met haar 92 meter hoogte is alleen de Martinitoren hoger, namelijk 97 meter.