Op het moment van schrijven ben ik een beetje dronken. Het is 7 uur ’s avonds en het ging geheel per ongeluk. Ik ging naar een presentatie over Ierland en al gauw kreeg ik een biertje (0,5 liter) aangeboden en niet veel later bood ik me aan als vrijwilliger voor een spelletje. Dit kwam erop neer dat je vragen moest beantwoorden over Ierland. Ik verstond geen enkele vraag – het was een nogal sterk Iers accent – en moest nogmaals een biertje drinken. Nu zijn mijn vrienden boodschappen aan het doen en dit duurt even, aangezien er geen supermarkt dichtbij de campus is. En wat doe je als je een beetje dronken bent en niets te doen hebt? Juist ja, een artikel schrijven voor de Gronoloog.
Een tijdje terug heeft Willemien mij gevraagd iets te schrijven over Tsjechië en dat leek me in principe wel leuk, maar waarover dan? Ik zou er even over nadenken. Dat denken heeft inmiddels meer dan een maand geduurd, dus ik moet maar ergens mee op de proppen komen. Tsjechië is een interessant land. De mensen zijn vrij nors, terwijl ze het meeste bier consumeren per capita. Het onderwijs is matig en het niveau van Engels is dramatisch. Het is mogelijk dat er hier ergens een correlatie verscholen zit.
Toch heb ik het prima naar mijn zin. Ik woon op een campus en deel de slaapkamer met één Portugees. Alhoewel een slaapkamer delen met iemand anders dan je vriendin flink wat nadelen heeft, is het best uit te houden. Bovendien betalen we ook een vrij acceptabele huur, namelijk 2500 kronen per maand. Ik trek hier op met een groep mensen, waaronder een aantal Groningers. De rest komt uit verscheidene landen, zoals België, Duitsland en Finland. We zitten met een aantal kamers bij elkaar, dus er lopen continu mensen bij je binnen om een praatje te maken of een pan te jatten inclusief je eieren of andere producten. Heel gezellig dus, maar je moet wel kunnen leven met weinig privacy.
Er zijn echter ook minder leuke dingen aan het studeren in het buitenland. Een relatie onderhouden is namelijk niet het makkelijkste. Skype is kut en WhatsApp is beperkt. Verder besef je hoeveel moeite en tijd het eigenlijk kost om goede vrienden te maken. In drie maanden (ik zit hier eigenlijk maar vier maanden in plaats van een half jaar) kan je niet écht goede vriendschappen opbouwen en ik mis soms goede gesprekken die in Groningen veel meer voorkwamen. Ook mis ik de AEGEE-borrels, al zal ik het bier wel erg weinig en/of duur vinden. Een euro voor 0,3 liter is toch 60% duurder dan hier!
Het mooie aan Ostrava is dat het zo centraal ligt in Europa. Ik heb al een aantal mooie trips gemaakt naar een aantal steden die kunnen meedingen naar de mooiste van Europa: Praag, Boedapest en Krakau. Dit zijn steden die elke AEGEE’er gezien MOET hebben. Bovendien zijn ze op liftafstand (LiftCie, doe er je voordeel mee)! In de buurt van Krakau ligt Auschwitz, ook een must-see. Ik ben hier ook geweest en het is behoorlijk indrukwekkend. Zodra je het bord ‘Arbeit macht frei’ ziet, is je stemming bedroefd en serieus. Er zijn hier 1,6 miljoen mensen vermoord vanwege hun geloofsovertuiging. De kamer vol met menselijk haar dat er sinds de Tweede Wereldoorlog ligt zal ik nooit vergeten.
Al met al is een Erasmus een hele beleving en kan ik het zeker aanraden. Je zal gekke dingen mee maken naar welke stad je ook gaat. Het is iets dat je bij zal blijven voor de rest van je leven. Er zijn positieve dingen en negatieve dingen. Zoals ik al zei stellen die vakken hier vrij weinig voor, maar ‘elk nadeel heb z’n voordeel’ en dat is in dit geval veel vrije tijd. Er zijn allerlei activiteiten, ik sport veel en ben ook nog eens begonnen met tekenen. Ik heb het hier naar mijn zin, maar ik kan ook niet wachten weer terug te zijn.
De groetjes uit Ostrava!
P.S. Siebe R. klinkt behoorlijk crimineel. Ik wou dat ik een naam had als Willemien W. Dan zou ik met hiphopteksten komen onder de naam Willie W.!
