Knäckebröd, sauna’s, mooie meren en Pippi Langkous: dit leken mij wel genoeg redenen voor een Zweeds avontuurtje. Ik ben Renate, 3e jaars biologe en ik studeer op dit moment in Zweden voor mijn minor. 18 augustus ben ik in de bus gestapt op weg naar Lund, een klein stadje in het zuiden van Zweden.
De eerste twee weken waren nog introductieweken. Wat eigenlijk vooral in hield dat je héél erg veel mensen leerde kennen. Ik woon in een gang in een internationale flat, dat waren al de eerste twaalf namen. Later kwamen alle biologie mensen en de mensen in mijn mentorgroep daar nog bij. Dat aantal wordt dan nog ongeveer verdubbeld door de mensen die je gewoon random tegen komt. Een van mijn goede vriendinnen hier heb ik bijvoorbeeld ontmoet omdat we allebei hopeloos door de stad liepen op zoek naar hetzelfde gebouw. De hoeveelheid kennismakingsgesprekken in die eerste paar weken waren ongelofelijk vermoeiend en de vraag ‘waar kom je vandaan?’ kan je op een gegeven moment echt niet meer aanhoren. Maar het heeft er wel toe geleid dat ik nu een ontzettende leuke groep mensen om mij heen heb en vrienden heb van over de hele wereld. Behalve uit Zweden zelf dan, het contact blijft namelijk helaas wel erg beperkt tot de internationals. Ik ben bij een koor gegaan (de twee na grootste studenten activiteit hier in Zweden!) om wat Zweden te leren kennen, maar tot nu toe blijft dat toch beperkt tot geklets tijdens de pauzes van de repetities.
Na twee weken begon de studie en dit is behoorlijk anders dan in Nederland. Wat het meeste opvalt is de grootte van de klassen. Ik volg nu een vak met 30 mensen en ze waren toch wel erg trots op die hoeveelheid. De ‘grote’ collegezaal heeft hier 60 plaatsen terwijl het eerste jaar Biologie in Nederland was met zo’n 400 studenten; dit is toch wel even wennen. Afgezien van het feit dat je niet meer ongezien kan whatsappen en Facebooken tijdens saaie colleges, is het wel erg fijn. Alle docenten kennen mij bij naam en het contact met de docenten is ook op een gelijker niveau. Je noemt je leraar gewoon bij de voornaam en ook ‘meneer’ en ‘mevrouw’ worden niet echt gebruikt.
Een ander groot verschil is dat je je tentamen hier alleen maar kan halen óf niet halen: verdere gradaties in de cijfers zijn er niet. Dit leidt echter helemaal niet tot een lage motivatie bij de Zweedse studenten. Tegen de tijd dat de laatste colleges van het blok gegeven werden hadden alle Zweedse studenten het hele boek al samengevat, terwijl we erna zelfs nog twee vrije weken hadden om te leren! Gelukkig zitten er ook een hoop andere internationale studenten in mijn klas, die zijn allemaal iets minder enthousiast bezig en vooral ook de leukere dingen van het leven hier aan het ontdekken.
Een half jaartje in het buitenland is namelijk alles behalve alleen maar studeren: zo wordt er veel gegeten en gefeest bij de ‘nations’. Dit zijn een soort van studentenverenigingen, maar zodra je lid bent bij eentje mag je ook meedoen aan de activiteiten van alle andere nations. De nations organiseren voornamelijk goedkope lunches, diners en brakke brunches op zondagmiddag. Ook hebben ze hun eigen pubs en clubs waar veel studenten heen gaan omdat de alcohol daar nog enigszins betaalbaar is. Dit in tegenstelling tot de gewone horeca waar je toch al snel 7 euro voor een wijntje betaalt. Een groot nadeel van de nations is dat ze alleen maar, naar mijn mening, vreselijke housemuziek draaien; ik zou de carnavalsmuziek van Ome Ko zelfs bijna gaan missen!
Gelukkig worden er ook een hoop corridor party’s gegeven. In mijn eigen gang hebben we de deuren zelf ook al twee keer open gesteld. De eerste keer was dat helaas niet zo’n heel groot succes. Om 10 uur kwamen de eerste mensen maar om half 11 kwam de security, voor de éérste keer… Om half 12 moesten we het feestje helaas afbreken omdat anders de politie dat kwam doen. De tweede keer was, afgezien van het feit dat onze broodrooster de volgende morgen weg was en de koelkasten leeg waren, een groter succes.
Op het moment dat ik dit schrijf is het alweer 25 oktober, wat betekent dat ik al bijna op de helft van mijn tijd hier zit en er moet nog zoveel gebeuren! M’n eerste Zweedse tentamen staat voor de deur, de reis naar Lapland staat nog op de planning, ik moet nog naar een echte Zweedse sauna, ik heb nog geen mooi oud Zweeds Pippi Langkous boek gevonden én m’n Zweeds is ook nog niet echt vloeiend.
De tijd vliegt tijdens zo’n verblijf in het buitenland. Dus voor ik het weet sta ik weer woensdag avond op de borrel en kan ik terug kijken op een fantastisch half jaar!
Liefs uit Lund!
