Recentelijk zijn er verontrustende ontwikkelingen tot stand gekomen in Zwitserland. Op 9 februari heeft er in Zwitserland een referendum plaatsgevonden, aangaande de beperking van de toestroom van migranten. Een meerderheid van de Zwitsers stemde voor (weliswaar een krappe meerderheid: 50,3%).
“Zoals jullie misschien weten, is Zwitserland geen lid van de Europese Unie (EU) maar heeft door vele verdragen en afspraken wel vrij verkeer van personen met de EU.”
Door de uitslag van dit referendum voelt de Zwitserse regering zich genoodzaakt om afspraken die gemaakt zouden worden met Kroatië, betrekkende de toelating van Kroaten tot de Zwitserse arbeidsmarkt, op de lange baan te schuiven. Hierdoor is het zo dat vastgelegde maatregelen tegen dit soort pogingen om met het vrij verkeer van personen te knoeien in werking treden. Een voor studenten belangrijk effect dat hieruit voortvloeit, is dat Zwitserland volgend studiejaar (2014-2015) geen deel zal uitmaken van het Erasmus programma (een programma dat studenten de mogelijkheid biedt om 3 maanden of langer in het buitenland te studeren). Dat betekent dat zowel Zwitserse studenten die in de EU willen studeren, als “EU studenten” die in Zwitserland willen studeren daar geen beurs/financiële hulp meer voor krijgen vanuit de EU.
Het is lastig voor te stellen dat Zwitserland poogt te toornen aan de verdragen die het vrij verkeer van personen mogelijk maken, immers een groot deel van de immigranten die in Zwitserland werken zijn cruciaal voor de eigen economie van Zwitserland (aldus ook verklaart door grote Zwitserse bedrijven). Maar waarom is er dan toch een referendum gekomen over dit onderwerp? Deze volksraadpleging was een initiatief van de SVP (een nationalistische en conservatieve partij). Zij zijn bang dat Europeanen uit de EU banen bezetten die Zwitsers ook zelf zouden kunnen vervullen en wil dan ook dat Zwitsers voorrang krijgen op de eigen arbeidsmarkt.
Als we kijken naar de statistieken zien we dat het “stemgedrag” van de Zwitsers bij dit referendum zeer verdeeld is. In de grotere steden, waar juist veel buitenlanders wonen en werken, zie je dat mensen juist tegen beperkingen waren, terwijl mensen in de buitengebieden massaal voor beperkingen waren.
Als je naar het bovenstaande kijkt, denk ik dat het duidelijk wordt dat contact met “buitenlanders” juist vooroordelen weghaalt in plaats van dat het ze creëert. Iets wat AEGEE al sinds 1985 probeert te doen, en zal blijven doen.
