Ode aan het pand… een nieuw begin!

Ode-aan-het-pand...-een-nieuw-begin-01

Gebaseerd op: “Ode aan het pand” door RobinW. 

Een lustrum lang gehuisvest,
Daar waar geen kat de muis pest.
Wanneer de spin slechts de luis rest,
Het pand! Het spreekwoordelijk thuis best.

Bij de uitgave van het lustrumboek vijf jaar geleden was men in het geheel nog niet bekend met de vreselijke gevolgen die de crisis voor ons daarvoor zo onbezorgde leventje hebben zou. Voor lief werden bepaalde aspecten van AEGEE-Groningen genomen, omdat aangenomen werd dat ze voor eeuwig waren. Dat leek ook zo te zijn. Tegenwoordig zijn de verschrikkelijke en alles consumerende naweeën van de crisis voelbaar tot zelfs onze volslagen onschuldige studentenvereniging. Het pand staat niet meer als vanzelfsprekend tot onze beschikking. Mijn hart huilt bij die gedachte.

Afgelopen Algemenen Ledenvergadering is er een update geweest voor zover mogelijk over de plannen van het Centraal Uitvoeringsorgaan voor de Studentenorganisaties (CUOS). Afgelopen dinsdag 11 maart is het voorlopige besluit gepresenteerd. AEGEE-Groningen zal in maart verhuizen naar de Pelsterstraat 23.

Als er een brok opgestapelde stenen zijn, die op een van prachtigste plekken staat van het toch al wonderschone stadscentrum van de toch al fenomenale stad Groningen, die een nostalgische, liefdevolle, gechargeerde ode verdienen, dan zullen dat toch wel de stenen zijn die het pand van AEGEE-Groningen betrekkelijk goed en gemakkelijk overeind houden. De stenen doen waarvoor ze zijn aangeschaft, maar ze zijn niet de clou van waarom het pand zo bijzonder is. De stenen zijn vereist als een huid.

Het CUOS is het orgaan dat in opdracht van het College van Bestuur (CvB) besluiten omtrent huisvesting en activiteitensubsidie maakt. AEGEE-Groningen vraagt jaarlijks opnieuw een subsidie aan voor activiteiten en huisvesting. Het CUOS heeft ons op dit moment twee kamers toegewezen in het pand aan de Sint Walburgstraat, hier hebben wij “recht” op, door een door het CUOS opgesteld model voor verenigingen. Nu is het geval dat er al jaren over een verhuizing gesproken wordt, dit vanwege de oplopende kosten van de huur. Het pand aan de Sint Walburgstraat is niet van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) zelf, de RUG huurt deze.

Het pand is de ervaring. De ervaring van je fiets neerzetten in de rekken aan de overkant van de straat, of in de steeg tegen de boom als je de angst voor hondenpoep overwonnen hebt. De ervaring van vervolgens naar de deur lopen en daar áltijd op de bel te drukken. Ondanks dat je weet dat het lange tijd onnodig was. De voordeur viel in het slot wanneer hij dat zelf wenselijk achtte. Maar geen mens wil de ervaring van het beantwoorden van de goudeerlijke, confronterende vraag: ‘Wie is daar?’ missen. Daarna volgt de monotone buzz van de deur die open gaat als ware het een poort naar een andere dimensie. Een poort waarachter de mysterie, een hoog sprookjesgehalte en het geloof in de medemens nog niet zijn uitgestorven.

Het CUOS kreeg daarom de taak op zoek te gaan naar vervangende ruimte voor de studentenorganisaties. In december is aangegeven dat er in januari of februari een besluit komt waar iedere organisatie terecht komt, de Pelsterstraat 23 óf ergens in het Academiegebouw. Afgelopen dinsdag is het besluit gepresenteerd en voor AEGEE-Groningen betekent dit dat wij op de Pelsterstraat terecht komen. Alle internationaal georiënteerde organisaties (AIESEC, TEIMUN, SIB, ESN én AEGEE) samen met st. KEI komen in dat pand. De overige organisaties hebben helaas geen uitsluitsel gekregen omdat er toch geen ruimte vrij is in het Academiegebouw.

Het is een gevoel van melancholiek dat een mens krijgen kan wanneer hij zich door de voordeur heen heeft geslagen en daar tegenover direct de sporadisch functionerde lift – een vrijplaats voor allemans sticker – aantreft. Het is mogelijk te trachten de lift te betreden wanneer men over de drie edities Studentenkranten, die in ongeorganiseerde stapels een normale tred onmogelijk maken, heen is geklommen. Wanneer de lift stuk is, is dat geen probleem. Er is aan alles gedacht op het pand, ook aan een trap. Zwoegend over de grijsgrauwe stenen van het trappenhuis kan men aan weerszijde de muren bewonderen met daarop oude posters. Oude posters die een mens doen terugdenken aan onbezorgde en lang vervlogen tijden. Toen Marcel van Dam nog op de beeldbuis schitterde, die tijden.

De plannen zoals die er nu voor liggen is dat AEGEE-Groningen in maart zal verhuizen in overleg met het CUOS en de overige organisaties. Mogelijk kan er nog gebruik gemaakt worden van befaamde kelder van het pand tot juli maar dit moet nog vastgelegd worden. AEGEE-Groningen zal twee kamers krijgen op de eerste verdieping op het pand aan de Pelsterstraat 23 aan de straatzijde. De kamers zullen schoon, netjes én gemeubileerd aangeleverd worden inclusief nieuwere computers.

En dan de kamers. Twee kamers. De computers met hardwerkende mensen in één. De tafel met koffiedrinkende mensen in de ander. Er staan mappen. God, wat staan er veel mappen op het pand. Mappen met informatie en mappen die geduldig staan te wachten tot ze informatie tot zich mogen nemen. Er staan kopjes te wachten op de komende afwasdag. Er staan vuilniszakken berust in het feit dat het weggooimoment voor hen zich nog niet heeft aangediend. Koffiefilters en oude koffie verkleuren in serene rust in het koffiezetapparaat tot groene en gele schimmelschilderijen.

Vanuit het bestuur zijn wij tevreden met het voorlopige besluit. De verhuizing zal nu daadwerkelijks plaatsvinden en qua kantoorruimte zal het een stuk representatiever worden. Te zijner tijd zullen jullie op de hoogte gebracht worden van de verhuisdata en/of mogelijke wijzigingen.

Vergeten tassen en jassen mengen zich met de spullen van de aanwezigen tot een stilleven van een onbeschrijfelijke schoonheid. Maar het rustgevendste van al zijn de pennen. Er liggen pennen op plekken die men nooit zou verwachten. Pennen die iets op hadden kunnen schrijven. Maar deze pandpennen hebben zich al schijnbaar jaren neergelegd bij het feit dat ze pennen op het pand zijn. Het maakt de pennen niet uit voor welke functie ze gebruikt worden. Alles gebeurt door de pennen met overgave. Of ze nu als wapen, koffieroerstokje, kauwmateriaal, drumstok, of dan ook worden misbruikt. De pennen zijn het er mee eens. Daarom hou ik van het pand.

Tussen de regels met de harde werkelijkheid door hebben jullie het prachtige stuk van Robin Weber kunnen lezen met de melancholie zoals alleen hij die kan beschrijven. Ode aan het pand!

Sponsors

Inshared
Parcel Pro
Sliponline
Baktotaal
Ledlampen kopen
Rotim.nl Verpakkingen
Shops United
Stellingstunt
Online marketing bureau Traffic Today
Verzekering.nl