Er volgt een korte stilte. Hoe de wereld wordt, is blijkbaar een beetje lastig te verwoorden. Niels Martens vervolgt: ‘Ik kan daar alleen maar standaard cliché dingetjes over zeggen. Dat is altijd zo met clichés, die krijgen pas echt betekenis als je ze echt zelf heb meemaakt en niet als je ze van iemand anders te horen krijgt. Ja, je wereld wordt er zoveel groter door, je krijgt een veel groter netwerk, je komt in aanraking met andere visies. Hoe andere mensen denken over andere topics.’ Inderdaad leuk om te weten hoe Niels denkt over het topic van dit artikel.
Dus. Niels: ‘Zeg het eens Ilse.’ De meest logische eerste vraag is natuurlijk: ‘Waarom wou je graag in het buitenland studeren?’ Niels: ‘Er is zoveel meer te zien en doen in het leven. Voor natuurkunde en filosofie van de natuurkunde geldt: als je je hele leven in Nederland blijft, ga je geen carrière krijgen. Sterker nog: ik denk dat je überhaupt geen baan krijgt als je niet eerst in het buitenland dingen hebt gedaan. Ik stelde me voor dat ik in ieder geval tot mijn dertigste elke twee jaar in een ander exotisch land zou leven. Beetje jammer dat dat Engeland is geworden.’ Niels studeert nu namelijk voor zijn derde jaar aan de Universiteit van Oxford. Gelukkig vindt hij dat helemaal niet jammer: ‘Ik wou heel graag naar Oxford. Het lukte eerst niet, toen heb ik gewoon iedereen gevraagd die ik ken. Zelfs de zwager van de verzorger van mijn oma. ‘Als je wilt kan je komen wanneer je maar wilt.’’ Wanneer iemand de zwager van de verzorger van zijn oma vraagt, is het inderdaad ernst.
Er bleken dus nog meer redenen te zijn om dit koude kikkerlandje te verlaten: ‘Avontuur, gedreven.. zoveel mogelijk waarheden opdoen, zoveel mogelijk mensen leren kennen, veranderen. Als klein jongetje was ik een beetje een betwetertje; ik kwam er achter dat waarheden niet zo absoluut zijn als ik dacht dat ze waren. Het is mooi als buitenlanders mij vertellen dat ik compleet fout zat en dat ik zo opnieuw dichter bij wijsheden kan komen. Er zijn zoveel dingen die je leert. Je moet eigenlijk ook gewoon zelf naar het buitenland gaan. Net als ik in mijn bestuursjaar heb geleerd. Dat commissies op hun bek laten gaan de beste manier is om te leren.’ (gelukkig was dat niet nodig dat jaar)
Ik, als lichtelijk geschrokken niet avontuurlijke conservatieve Nederlandse, vroeg hem vervolgens of hij ook niet tegen problemen aanliep… Niels: ‘Ik eigenlijk niet, maar andere mensen wel. Problemen zoals heimwee, en mensen leren kennen en zo. Maar dat is voornamelijk in de eerste maand. Opstart problemen, zoals je altijd hebt als je naar een andere stad gaat. Eigenlijk is het enige nadeel aan het studeren in het buitenland dat je niet naar een land toe moet gaan waarvan je de cultuur wilt leren kennen. In dat land ontmoet je vooral vrienden die niet van dat land komen. Dat is niet omdat ik het opzoek, want ik zoek het absoluut niet op. Internationale studenten klonteren gewoon samen.’
Heb je nog meer tips, behalve dan niet naar het land toegaan dat je wilt ontdekken? ‘Er is geen enkele reden om niet te gaan. Ik ken niemand die zegt dat het hun leven niet veranderd heeft, en altijd ten goede. Dat betekent niet dat er geen problemen kunnen zijn, maar het is natuurlijk onzin om iets niet te doen omdat je dan geen problemen kan krijgen. Dan kun je net zo goed de hele dag in bed blijven liggen.’
