10 foto’s uit bestuursjaar XXIV, door Ante S.
In het academisch jaar 2011-2012, vormde ik samen met Janne, Jorrit, Katinka en Sahar het XXIVe bestuur van AEGEE-Groningen. Het was een geweldig intens en onvergetelijk jaar, met ontzettend veel activiteiten. Met zijn vijven hebben we gelachen, gehuild, gedebatteerd en gefeest. Mijn herinneringen aan Groningen zijn door mijn bestuursjaar voor altijd verbonden aan het Pand (en kelder) aan de Sint Walburgstraat, de vele European Culture Nights in AC de Holm, eten in de Globe, borrels in de Ome Ko, feesten in de de Warhol en de vele actieve leden van AEGEE-Groningen. Elke kerst komen we weer stralend door (de verenigingsroddel dat we als bestuur de kerst niet zouden halen, is een blijvende running gag geworden) en we zijn oprecht vrienden voor het leven geworden. 10 foto’s van zo’n 10 jaar geleden kiezen, het is een bijna onmogelijke taak.
1. Een van de eerste activiteiten tijdens ons bestuursjaar was de opening van het Academisch Jaar. Samen met de andere Groningse verenigingen stonden we op het bordes van het Academiegebouw het Io Vivat en het Grunnings Laid te zingen. Veel besturen kenden we toen nog niet, maar in de maanden erna kwam daar snel verandering in door de vele constibo’s die we bezochten. Sahar was een graag geziene gast en werd dat jaar zelf officieus lid van het interbestuurlijk Buffalo-gezelschap.
2. Onze allereerste constibo was in Delft, bij AEGEE-Delft. In Delft ontmoetten we meteen de andere Nedertop locals. Tijdens deze borrel hebben we een onvergetelijke indruk gemaakt. Terwijl ik als Secretary het constiboek tekende, sluisde ik dit boek onder de neus van de bewaking door naar Katinka, die haar korfbalskils gebruikte om het boek naar beneden te gooien. Hier ving Jorrit het boek op en rende er een rondje rond de Nieuwe Kerk mee. Onze eerste brasactie op onze eerste constibo was glorieus! Een ruime maand later wist AEGEE-Delft tijdens onze constibo in ’t Fust onze vlag te brassen. Als tegenprestatie hebben we toen de (uiteraard paarse) verenigingsmascotte ‘Aletta, de Kangaroo’ geschapen en deze in Delft geïntroduceerd. Kortom, het begin van een bijzondere band tussen de besturen in Groningen en Delft.
3. In ons bestuursjaar werd het Pand ons tweede huis. Net als in het nieuwe Pand aan de Pelsterstraat, hadden we in het oude Pand aan de Sint Walburgstraat de beschikking over twee kamers; een kantoor en een vergaderkamer. Leden kwamen vaak overdag langs voor een kopje koffie, een ontspannen gesprek tussen het studeren door, of om gewoon iets te doen voor de vereniging. Elke dinsdagochtend hielden we een BV met een vaste volgorde van agendapunten. Effectief voor sommigen, super suf voor anderen. Jorrit en ik bleven vaak de hele dinsdag (vaak tot middernacht) op het Pand zitten om actiepuntjes af te ronden. Tijdens die avonden zijn er liters koffie, thee en ontzettend veel tosti’s verorberd. Het hoogtepunt waren onze eigen experimenten; zoals hamburgers bakken op een tosti-ijzer of knakworsten koken in de waterkoker. Ik heb er tot op heden in ieder geval een zelfopgelegde dagelijkse koffie-taks aan overgehouden. De gezelligheid werd er in gehouden met de groeiende bestuursafspeellijst op Youtube of door onze buren van de Studentenkrant te bezoeken.
4. Als bestuur hebben we acht ALVs en een Nedertop georganiseerd. We waren aan het eind van het jaar echte vergadertijgers. Het gekmakende hoogtepunt waren de vier ALVs op één avond met voldoende quorum om de verenigingsstatuten te veranderen waardoor we in de toekomst verzekerd waren van de broodnodige CUOS-bijdrage. Hoewel ik het tijdens mijn bestuursjaar niet zo besefte, heb ik hier ontzettend veel van geleerd. Onder andere over hoe je een boodschap goed kunt overbrengen en hoe je om gaat met kritiek. Goed en effectief vergaderen is echt een kunst en ik merk in mijn dagelijkse leven nog steeds dat er veel mensen zijn die deze kunst verre van verstaan. Een leerschool voor het leven dus!
5. Op Europees niveau waren we aanwezig op de statuary events; twee Agora’s (in Macedonië en Enschede) en een EBM (in Izmir). Het mooie aan deze events is het gevoel dat je onderdeel uitmaakt van een Europese studentenvereniging. Het vergroten van begrip tussen Europese landen en voor de situatie van andere Europese jongeren is voor mij het sterkste punt van AEGEE. De Agora in Macedonië is onvergetelijk geworden door de vreselijke slechte organisatie en de onmogelijke – maar prachtige – locatie (aan het Meer van Ohrid, in een verlaten Joegoslavisch hotel, omringd door zwerfhonden). Janne en ik hebben voor deze dagen in Macedonië vrijwel geen cent hoeven te betalen en hebben hieraan een onverbloemde liefde overgehouden aan Boney M. Het reizen naar dit soort locaties geven voor mij de perfecte AEGEE-skills weer; pas je aan, heb vertrouwen, zie het mooie in het lelijke en alles komt goed. Tijdens de EBM in Izmir dienden we als bestuur vooral na te denken over het invullen van de strategische koers van AEGEE. Ik herinner mij levendig een pleidooi van een toekomstig Hongaars CD-lid die het indammen van de persvrijheid van de regering Orban verdedigde en een lid van AEGEE-Ankara die vond dat we inclusiever konden worden door feestjes te organiseren waarbij iedereen zich kleedde en gedroeg als LGBTI-jongeren. Ik ben benieuwd of ze er nog steeds zo over denken… Het organisatieteam van de Agora Enschede had alles uit de kast gehaald om de zieke Franck Biancheri naar Twente te halen. Hij was een van de oprichters van EGEE (voorloper van) en de eerste CD-voorzitter. Deze man pleitte in het voorjaar van 2012 voor een Europa van twee snelheden. Dit verhaal werd vooral negatief onthaald bij de Zuid-Europese locals en AEGEE-Moskou. Nog steeds denk ik vaak aan zijn pleidooi. Niet lang na deze speech is Franck Biancheri overleden.
6. Springfield en Schiermonnikoog zijn onlosmakelijk verbonden met AEGEE-Groningen. Ik denk dat ik tijdens mijn bestuursjaar drie weekenden naar het eiland ben afgereisd. Mijn backpack volgepropt met smokkelwaar zoals pindakaas en jam. Het kampvuur, de Toxbar, de vossenjacht, Export-bier, tostiuurtjes, Jungle Speed; goede herinneringen!
7. De wekelijkse activiteit van AEGEE-Groningen was de borrel in Ome Ko (nu de Brouwerij). Als bestuur zorgden we ervoor dat we er elke woensdag om stipt 22.00 uur waren (of sommigen van ons) en dan het eerste biertje aan de bar bij Joachim opdronken. Katinka zorgde er altijd voor dat de Europese activiteiten kalender op de WC werd gehangen en ikzelf had de inschrijfformulieren paraat voor het nog onbekende nieuwe lid van die avond. Sahar onderhield goed contact met de eigenaar Jan en wist zo nu en dan borrelhapjes voor iedereen vanuit de Max tevoorschijn te halen. Tijdens de borrel zelf probeerden we met alle leden te praten en de borrels eindigden vaak in de Warhol. De 5 incoming exchanges kwamen ook steevast een avond in Ome Ko borrelen.
8. Studeren en feestjes. Als bestuur maak je ze bijna allemaal mee; of het nou tijdens een Agora, een SU, een incoming exchange, een Europees Event, het uithoekenfeest of gewoon van de Accie is, genoeg reden om een geschikte outfit te vinden! In ons bestuur kwamen de outfits bij Sahar steevast wonderschoon uit de verf en wist Katinka altijd net een stapje te ver te gaan waardoor het ronduit eng werd.
9. Aan lokale activiteiten geen gebrek. Al in oktober werd een Cantus in Dizkartes georganiseerd. Een aantal Enscheders vonden deze activiteit interessant genoeg om met hun busje naar het Hoge Noorden af te reizen. In december pakte Sahar de handschoen op om met AEGEE-Leiden een Serious Request Nedertop liftwedstrijd te organiseren. Alle locals deden mee om in een dag langs zoveel mogelijk Nedertop locals te reizen. Ook droeg AEGEE-Groningen haar steentje bij aan het Galant Gala. Tijdens de tweede intro van het jaar werd er o.a. een picknick in het Noorderplantsoen georganiseerd waarbij de niet te missen pastasalade onder gitaarbegeleiding werd geserveerd. Ook organiseerden we een LGTBI pre-event in samenwerking met Ganymedes. Een van mijn commissies, de Almanak-commissie, wist een geweldig lancerings- & fundraisingsfeestje te organiseren. De KEI-parade is misschien wel het meest bijzondere lokale evenement van mijn bestuursjaar; een van de laatste activiteiten in functie waarbij de vereniging als een feestje door de straten van Groningen lift en KEI-gangers enthousiasmeert om ook lid te worden.
10. Het allerbelangrijkste voor AEGEE-Groningen is de cultural exchange, ofwel het reizen! In het jaar 2011-2012 organiseerde de vereniging liftwedstrijden naar Darmstadt, Berlijn en Zagreb. Ook werden er excursies naar Milaan en Riga georganiseerd. De traditionele Brusselreis werd gecombineerd met een bezoek aan Leuven. Tijdens deze reizen hebben we veel oude en nieuwe bekenden ontmoet en ik heb er veel mooie herinneringen aan over gehouden. Zoals een avond met groen bier in vaag café, keihard meebrullen met Mr. Brightside, het lekkerste ijsje in Milaan en de gevleugelde uitspraak ‘Nee, Katinka weet ook niet hoe we moeten lopen. Katinka is hier ook nog nooit geweest!’ (uit monde van Katinka).
