Ze zitten er klaar voor. Willemien is gerustgesteld nadat ik uitlegde dat ik met ‘blind testen’ niet bedoel dat ik het redactiepanel ga blinddoeken en chips ga voeren, maar dat elk verschillend merk chipje in een ander bakje belandt. Het panel -bestaande uit Astrid, Willemien, Annemijn en Anton- heeft lang gediscussieerd over de prangende vraag wat nou essentieel is bij het testen van chips. Een paar criteria die naar voren gekomen zijn: makkelijk om te delen (als in: een chipje door de helft splitten), kraakbaarheid, kleur maar bovenal natuurlijk smaak.
De vijf merken paprika chips zijn in verschillende gekleurde bakjes voor het panel geplaatst:
Kleur
Zonder ook maar te ruiken, laat staan te proeven, zegt Anton dat het grijze bakje waar Lidl chips in zit Lays is. Het gele bakje (AH Basic) is ‘de vieze’, maar wat Anton hier precies onder verstaat mag Joost echter weten. De chips uit het gele bakje wordt erg vaal bevonden. Astrid springt in de verdediging voor deze chipjes, want ‘door het geel van het bakje lijkt de kleur ook valer!’. Ondanks dit betoog is de rest het erover eens dat het deze chips voortaan door zal leven gaat als ‘albinochips’. Het glazen bakje waar Aldi chips in zit is al snel omgedoopt tot ‘glasbak’ en het glasbakchipje heeft een beetje zwarte plekken : ‘Ah, hij heeft een huidziekte!’ roept Annemijn.
Mijn huisgenootje komt ondertussen de woonkamer in en kijkt vertwijfeld naar de vijf bakjes met chips op tafel en het weinige drinken (lees: alcohol) dat op tafel staat om half 11 ’s avonds. ‘Ik dacht dat jullie wat anders (lees: drankspelletjes) zouden doen nu’ wordt er licht teleurgesteld opgemerkt. Maar nee, de redactie neemt haar taak uiterst serieus en alcohol zou het smaakvermogen kunnen aantasten en dus wordt er maar met mate gedronken op deze commissieavond.
Vorm & Kraakbaarheid
Qua vorm wordt het bloemenbakchipje met Layschips keihard afgerekend door Anton: ‘Chips met gaten erin, ’t zijn net donuts…’ Maar vorm is natuurlijk van geen betekenis in vergelijking met de kraakbaarheid: want hoe goed kraakt een chipje nou eigenlijk? Een voor een wordt er aandachtig geluisterd om ‘het kraakje te horen’.
Alle leden van het testpanel oordelen laaiend enthousiast over het kraakje van het grijze bak chipje : ‘Wat een perfecte kraak!’ en ‘een mooie, diepe kraak’ wordt er enthousiast geroepen.
Deelbaarheid
Het volgende aspect dat getest wordt is de deelbaarheid, hoe makkelijk split je een chipje; want soms is een nieuwe pakken gewoon écht te veel werk. Het gele bak chipje wordt afgebrand door Anton op deelbaarheid want: ‘hij deelt heel plat, die vorige had véél meer diepgang’. Het wittebloembakchipje is ‘perfect deelbaar’ maar je hoort volgens Astrid echter wel dat ie ‘fragiel is’. Willemien oordeelt ook dat het kraakje goed in de oren klinkt maar ‘je kan er wel bijna doorheen kijken’. Nadat ook het wittebak-chipje gekraakt is, is de hele commissie het met elkaar eens: dit is absoluut het verlegen, timide chipje. Hij kraakt alsof hij het ‘niet eens met zichzelf is’ aldus Annemijn. Je zou bijna medelijden krijgen met dit zielige, onzekere chipje.
Bouwtest
Bouwtest: Annemijn stapelt maar liefst 13 chipjes op elkaar en daarmee is het grijzebak-chipje het meest stapelbaar. Opvallend is dat de lekkerst bevonden chipjes het minst stapelbaar zijn…
Het was een lange zit: zó lang chips voor je neus hebben maar het nog niet mogen proeven… maar het moment is daar: het testpanel mag eindelijk op ‘smaak’ testen!
Smaak
Als het chipje van de Lidl geproefd wordt vindt Willemien dat deze naar Aldi smaakt. Annemijn oordeelt dat hij een beetje ‘derde kerstdag-achtig’ smaakt, ‘en het is fijn dat er toch nog wát in huis was’ vult Willemien aan. ‘Dit is niet alles’ antwoordt ook Anton summier.
De smaak van het AH Basic chipje wordt finaal afgekraakt. Meer zout dan paprika wordt er geroepen.
Dan komen de vergelijkingen van aardappel met pur schuim , ‘aardappelpuree’ aldus Willemien. ‘Maar’, brengt ze in, ‘als je denkt dat het paprika is, dan proeft het ook wel weer als paprika’. Dit komt de twee sociologen in de Redactie erg bekend voor en de conclusie is dat AH Basic een erg sociologisch verantwoord chipje is.
Het wittebloembak-chipje valt goed in de smaak : ‘dit is Lays, sowieso! Doe mij er nog maar eentje, hoor!’. ‘Jongens, zo verpest je de proef…oké, ik neem er ook nog een’. Er wordt opgemerkt dat hij wel aan de kiezen blijft plakken, maar, merkt Annemijn scherp op : ‘is dat goed of slecht?’. De behoefte naar méér is namelijk groot; en zodoende is het niet meteen verkeerd dat de smaak wat langer blijft hangen in de mond. De Lays chips wordt goed genuttigd. ‘Subtiel’ complimenteert ook Astrid.
De AH huismerk chips wordt qua structuur goed bevonden, maar het smaakt volgens Astrid wel wat naar aardappel. Annemijn vindt dit niet zo apart aangezien het chips –hoofdbestanddeel aardappel- is dat ze aan het testen zijn. Ook volgens de anderen smaakt het niet erg naar paprika; ‘cheese & onion’ en ‘vrij pittig’ zijn enkele termen die vallen.
Aldi chips is de hekkensluiter van de avond maar hiermee bepaald niet de winnaar. Deze is hard. Geen smaak. Wow, dit is net karton. ‘Karton met paprikasmaak’ wordt er aangevuld. ‘Heel naar’, zegt Anton lichtelijk ontzet. Annemijn merkt op dat dit chipje ‘een gevaar voor eigen tanden oplevert’ en ‘niet kunstgebitproof’ is. Over de smaak, nadat het chipje eindelijk is weg gekauwd, zijn de meningen verdeeld. Anton vind de smaak erg ‘leeg’, Willemien en Annemijn vinden de smaak eigenlijk wel prima. Het chipje is zeker dieetproof: je moet erg lang kauwen voordat je hem kan doorslikken. Voor Astrid komt dit chipje niet eens in de buurt van een voldoende; als eindbeoordeling krijgt deze een keiharde 4.5 met als argument dat het proeft als ‘triplex/een stukje houtvezel met paprikasmaak’.
De Lidl chips stelt Annemijn zwaar teleur: het uiterlijk is zo perfect, maar het innerlijk is zo’n afknapper. De Redactie vraagt zich in stilte af of het nog wel over de chips gaat… Astrid is het met haar eens: ‘dit is een chipje dat je gewoon moet neerzetten en naar moet kijken’, concludeert zij.
Conclusie
Het testpanel is klaar met testen en mag nu raden welk bakje welk merk chips is. En tot iedereens verassing hebben ze het allemaal goed! Het enige bakje dat op is, is Lays chips; mocht het nog niet duidelijk zijn: die is bij alle leden favoriet. Wil je chips met een perfect uiterlijk en een mooie kraak ga dan voor Lidl. Maar wil je net als elk ander normaal persoon gewoon lekkere chips? Dan is Lays het antwoord.
Wat wordt er aangeraden om als goedkoper alternatief te kopen? AH huismerk. Sterk afgeraden wordt Lidl en AH basic. Als je voor AH Basic gaat kan je net zo goed krieltjes met paprikapoeder kopen. Ga je écht basic en is ongeveer net zo lekker. Met deze uiterst praktische tip wordt de eerste geslaagde eettest officieel afgesloten!
Eindcijfers:
Lidl (0.63 cent voor 200 gram): 5.5
AH Basic (0,58 euro voor 200 gram) : 5.0
Lays (1,22 euro voor 225 gram) : 8.0
AH huismerk (0,92 cent voor 200 gram) : 6.5
Aldi (0,79 euro voor 250 gram) : 6.0
